8 maja przypadła 77. rocznica zakończenia II wojny światowej. Przypominając o tym wydarzeniu pamiętajmy o wszystkich poległych za wolność i niepodległość, szczególnie teraz, gdy jesteśmy świadkami koszmaru wojny w Ukrainie.
8 maja 1945 roku o godz. 23.01 czasu środkowo-europejskiego nastąpiło przerwanie działań wojennych. Było to wynikiem podpisania 7 maja o godzinie 2.41 przez przedstawiciela niemieckiego admirała Dönitza aktu bezwarunkowej kapitulacji niemieckich sił zbrojnych.
W celu upamiętnienia tego ważnego dla świata dnia, w Polsce od 2014 roku 8. maja obchodzimy Narodowy Dzień Zwycięstwa. Święto ustanowione zostało – jak głosi ustawa – „w celu upamiętnienia zwycięstwa nad hitlerowskimi Niemcami”.
Wojna trwała sześć lat, a uczestniczyły w niej 72 państwa. Działania wojenne przebiegały na terytorium 40 państw. Ogólne straty w ludziach były ponad pięciokrotnie wyższe niż podczas I wojny światowej. Polska straciła ponad 6 milionów obywateli, głównie ludności cywilnej w wyniku okrutnej polityki niemieckiego i sowieckiego okupanta.
Polskie Siły Zbrojne uczestniczyły w większości kampanii wojennych i bitew II wojny światowej: w zachodniej i południowej Europie, w Afryce Północnej, a od końca 1943 roku również na froncie wschodnim. W końcowych operacjach II wojny światowej w działaniach na Wschodzie i Zachodzie łącznie brały udział dwie armie, trzy różne korpusy oraz kilkadziesiąt samodzielnych związków taktycznych, oddziałów i pododdziałów. Wojsko Polskie było ósmą co do liczebności armią aliancką, nasi żołnierze walczyli na wszystkich frontach tej wojny, w tym: broniąc Polski w 1939, walcząc pod Narwikiem, we Francji i w Bitwie o Anglię 1940, w Afryce 1941-1942, na froncie wschodnim od 1943, pod Monte Cassino, Ankoną, Falaise, Arnhem 1944, wyzwalając Bolonię oraz biorąc udział w zdobyciu Berlina 1945.
Cześć i chwała wszystkim ofiarom II wojny światowej!